کاربرد روش دلفی و شیوه ی دیمتل در شناسایی و ساختاردهی به متغیرهای اثرگذار بر کیفیت سازه ها در تهران

در شرایطی که به لحاظ وجود مدارک فنی و قانونی، کمیت و کیفیت مهندسان و متخصصان، وجود سازمان ها و نهادهای مسئول و نظایر آن کمبود جدی در کشور وجود ندارد، مع هذا کیفیت ساختمان سازی از نظر مقاومت سازه یی در برابر زلزله در شهر بزرگی مثل تهران نیاز به ارتقاء دارد. در نوشتار حاضر بررسی عوامل تأثیرگذار بر کیفیت ساخت و ساز در تهران با اتکاء بر مطالعات میدانی و بررسی نظر خبرگان هدف قرار گرفته است. در این زمینه از روش دلفی (d e l p h i)مرجع{۱} به عنوان روش اخذ آراء خبرگان، و از شیوه ی دیمتل (d e m a t e l)مرجع{۱} به منظور ساختاردهی نظام مند اطلاعات مأخوذه بهره گرفته شده است. این روش ها از روش های شناخته شده در حوزه ه ی «تصمیم گیری های چندمتغیره ی گروهی» هستند. در این نوشتار پس از ارائه ی کلیاتی از ضرورت های تحقیق، شیوه های مورد استفاده مختصراً تشریح شده است. سپس، فرایند به کارگیری شیوه ها در شناسایی، دسته بندی و چگونگی اثرگذاری متقابل عوامل بر یکدیگر ــ که ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم صورت پذیرد ــ مورد توجه قرار گرفته است. اولویت بندی عوامل در چارچوب شاخص های ریاضی، از نتایج تکمیلی شیوه ی دیمتل است که سپس ارائه می شود. در انتها، تجزیه و تحلیل شاخص های ریاضی در راستای استنتاج نتایج مدیریتی و کاربردی مورد بحث قرار می گیرد.